Friday, March 18, 2011

पुनरुत्थानाची दिशा

जगाच्या एका टोकावर, स्तब्द बसुनी बघावे
छिन्न भिन्न मानवतेच्या, लक्तरांचे देखावे
आक्रंदणाऱ्या झोंबणाऱ्या, वेदनांचे विसावे
रक्तरंजित इतिहासाच्या, आक्रोशाचे पुरावे
 
तेजोमय अशा अस्मितेचे, काटे असे रुतावे
उमजुनी अस्तित्वाचे धोके, नपुंसकतेचे कोश फेकावे
घनदाट हिरव्या किंकीरात, वणवे जसे पेटावे
अंधारमय असे विश्व, झळाळून तसे काढावे
 
ठासुनी चैतन्याचा प्रवाह, धमन्यांनी काठोकाठ फुगावे
मरगळलेल्या शूरवीरांनी , खडबडून ताठ उठावे
नवनिर्माणाचे लक्ष घेऊन, पुनरुत्थानासाठी कसावे
ऐसे सार्थ करावे कि, दुःखी कोणी नसावे
                          
                                             - वियुष साकरकार

2 comments:

  1. Viyush, kavita awadli! Mardani kavita aahe!

    Asach lihit raha...

    sangawasa watata mhanun sangto... jad shabda manapasun watle tarach wapar... je pan lihitoy te manapasun lihi..

    ReplyDelete
  2. वियुष्या!!!! जे बात, हे कविता तुई मले आवळलेली सर्वात खास कविता, निरा बंडखोरी झयकते तुया कवितेतुन, दुनिया बदलती है बदलने वाला चाहीए!!!!, बोहोत खास, बरं मले सांग, संग्रह कधी काढतं ह्या सा~या खजिन्याचा!!!! लवकर काढजो !!!!

    ReplyDelete